دانلود و نقد کتاب
سرم سوووت کشید وقتی شنیدم مردم در مورد یک زن مطلقه چه حرفایی می زدن... زنی که به خاطر بی بند و باری بیش از حد از شوهرش جدا می شه... زنی که برای حفظ عفت و حیا خودش از زندگی و آیندش می گذره... زنی که نجابتش رو به پول و ثروت شوهرش نمی فروشه... زنی که شب ها از ترس تنها موندن تو خونه شوهرش تمام در ها رو قفل می کنه و تا خود صبح گریه می کنه... همون زنیه که دیگران با دیدنش چشمی نازک می کنن و زیر لب می گن"حتما بی عفت بوده که عاقبتش این شده!" می گن"ببین چی کاره بوده که شوهرش طلاقش داده" می گن"بیچاره مَرده که با همچین زنی زندگی می کرده" می گن"خوب شد بچه دار نشدن،وگرنه اون بچه حتما روش نمی شده بگه این مادرشه!" می گن"تا زن اهل زندگی نباشه مرد دل به زندگی نمی ده" می گن"حتما نا اهل بوده..." می گن"ببین چه راحت سرشو تو در و همسایه بلند کرده و راه می ره!" می گن"ببین چطوری زندگی یک مرد رو بهم ریخت...!" می گن"بیچاره خونواده شوهرش حالا چطوری سرشون رو جلو مردم بلند کنن؟!" می گن"اگه کاری نمی کرد که تا الان همه جا جار زده بود شوهرش اهل زندگی نبوده،پس ببین چه غلطی می کرده که تا همین الان دهنش باز نشده تا آبروش نره!" می گن.... می گن... می گن... همه حرف می زنن،همه یک چیزی رو زیر لب تکرار می کنن...اما هیچ کس نمی پرسه واقعا دلیل جدا شدنشون چی بوده؟! چرا هیچکس با اطمینان در مورد علت طلاقشون نظر نمی ده؟! چرا تیر تمام احتمالات به سمت زن نشونه رفته؟!.... اون زنی که در تمام طول زندگیش لب به شکایت باز نکرده تا دیگران بدونن واقعا تو زندگیش چی می گذشته و چی ها کشیده،بزرگواری کرده و از زندگیش برای هیچکس حرف نزده دلیل اینه که بدکاره بوده و نمی خواسته آبروی خودش بره؟! زنی که به خاطر نجابتش گناهای شوهرش رو می پوشونده نااهل بوده؟!.... چرا ما آدما کاری می کنیم که اون زن نتونه با خیالی راحت پاشو از خونش بذاره بیرون و فقط "اکسیژن" تنفس کنه؟! واقعا چرا؟! چرا بی رحمانه در مورد دیگران قضاوت می کنیم و مورد تهمت قرارشون می دیم؟! چطور می تونیم جوابگوی همه این بی رحمی ها و سنگدلی ها باشیم؟.... بیاید برای یکبار هم شده با خودمون فکر کنیم،جایگاه یک زن مطلقه رو با جایگاه یک مرد مطلقه مقایسه کنیم!...ببینیم تا چه حد عدالت رو برقرار کردیم! "سارا زیبایی"
| Design By : Pichak |
به انتهای بودنم اگر می نگری . . . دیدگانت را به جاده بی خیالی بدوز . . . همان حوالی کلبه ای دارم ، با خدا . . . هر روز تکرار می کنیم ، تنها . . . تنهایی را . . . !
