قصه ما از آغاز غریبانه بود...

دل سپردنمان با هم غریبانه بود
نه تو عشق را می شناختی و نه من!
هر دو از جنس باد بودیم
لحظه ای وزیدیم
و به سرعت گذشتیم
از همه چی،
خاطره ها و هرچه در لحظه وزیدن
به جای گذاشته بودیم
به هر جا رسیدیم غریبه بودیم
عادت دادیم و
ترک کردیم....
تقصیر ما نیست
ما از جنس باد آفریده شدیم
اما ای کاش هیچ گاه در گوش هم
زمزمه دوست داشتن و عشق را تکرار نمی کردیم
چرا که هر کجا می رویم
چه از هم دور باشیم و
چه نزدیک
آوای آشنای خاطرات قدیمی را
با خود به هر سو می کشانیم...!
سخت است نشنیدنِ هر چه با هم شنیدیم...!

پ.ن:اما گاهی اوقات غریبه بودن به خیلی چیزا می ارزه!

"سارا زیبایی"

نوشته شده در چهارشنبه 90/6/9ساعت 8:12 عصر توسط سارا نظر تو چیه؟ ( ) |