شبی غمگین تر از شبهای فرهاد
به یاد لحظه های رفته بر باد
به یاد سروهای سبزو عاشق
نشستم گریه کردم تا شقایق
صدایم یک نیستان بی قراری
غروب و حسرت و چشم انتظاری
به یادت ای عزیز نازنینم
شبی تنها و خاکستر نشینم
از آن آتش که شب را شعله ور کرد
چه برجا مانده جز خاکستر سرد
شکفته یاد گل در گریه هایم
پر از حرفم اگر چه بی صدایم
به سوگت ای چراغ خانه ی دل
چو کولی میروم منزل به منزل
که تا شاید زتو یابم نشانه
زتو ای شاعر هرچه ترانه
تو را میپرسم از اندوه مهتاب
که میگرید به روی بستر اب
تمام چشم را من جستجویم
مگریابم تورا درروبرویم

نوشته شده در جمعه 89/2/17ساعت 3:37 عصر توسط سارا نظر تو چیه؟ ( ) |