فرضیه‌های متعددی در مورد اساس زیستی عاشق شدن وجود دارد. برخی می‌گویند که عشق نتیجه اوج‌گیری میزان ماده فنیل اتیل آمین، مولکولی پیام‌دهنده در مغز است که ساختمان شیمیایی مشابه آمفتامین دارد. برخی دیگر افکار ناخوانده عشق را به کاهش یافتن سیستم‌های سروتونین، یک ماده شیمیایی پیام‌رسان دیگر در مغز، نسبت می‌دهند اما داناتلا مارازیتی و دومنیکو کاناله، دو پژوهشگر از دانشگاه پیزا در ایتالیا، استدلال می‌کنند که عاشق شدن عاطفه‌ای است که به اضطراب و ترس مربوط است...
آنها معتقدند که افراد اغلب در شرایط ترس‌آفرین پیوندهای قوی عاطفی و صمیمی‌ برقرار می‌کنند. مارازیتی و کاناله برای آزمودن نظراتشان در یک بررسی به مقایسه تعدادی فرد جوان که به تازگی عاشق شده بودند با تعدادی فرد دیگر که عاشق نبودند به‌عنوان شاهد پرداختند. پژوهشگران در هر کدام از اشخاص میزان هشت هورمون مختلف را در خون اندازه گرفتند. یافته اصلی آنها این بود که میزان کورتیزول، یکی از هورمون‌های اصلی که در هنگام استرس در بدن ترشح می‌شود، در گروه افراد عاشق بالاتر است. جالب توجه اینکه در مردان درگیر عشق میزان‌ تستوسترون ـ هورمون جنسی که مسوول ایجاد میل جنسی، رفتار پرخاشگرانه در هر دو جنس مرد و زن است ـ کمتر از مردان غیرعاشق بود اما در زنان، عاشق شدن، میزان تستوسترون را افزایش داده بود. پژوهش‌های قبلی به وسیله مارازیتی و همکارانش نشان داده بود که احساس عاشق بودن معمولا تا مدت معینی ادامه پیدا می‌کند بنابراین او و کاناله میزان هورمون‌ها را اندازه‌گیری کردند، یعنی تعدادی از گروه عاشقان چند ماه بعد، یعنی در زمانی که هنوز رابطه‌شان را با معشوق حفظ کرده بودند اما گزارش می‌کردند که آرام‌تر شده‌اند و دیگر به آن اشتغال خاطر ندارند. در این هنگام میزان هورمون‌های آنها به سطح عادی بازگشته بود.

چرا شبیه‌ها جذب هم می‌شوند؟
حتی شباهت‌های به ظاهر بی‌معنا ممکن است ما را به سوی خود جذب کنند. روزهای تولد مشابه، نام خانوادگی مشابه و حتی مشابهت حرف اول نام کوچک ممکن است افراد را برای یکدیگر جذاب‌تر کند. روان‌شناسان این امر را به خودپسندی پنهانی نسبت می‌دهند. جان‌ تی‌جونز، روان‌شناس در آکادمی‌ نظامی‌ آمریکا و همکارانش در مقاله‌ای که در نشریه روان‌شناسی شخصیت و اجتماعی به چاپ رساندند هفت تحقیق را جمع‌بندی کردند که در بررسی نقش این خودپسندی پنهانی در روابط میان فردی به عمل آورده بودند. آنها از سوابق اجدادی و سایر انواع اسناد استفاده کردند تا نشان دهند افراد با احتمال بیشتری با کسی ازدواج می‌کنند که اسم کوچک یا اسم خانوادگی‌اش با اسم آنها مشابه باشد. برای مثال تجزیه و تحلیل فهرست شماره‌های تلفن نشان داد که مردان با نام چارلز با احتمال بیشتری از حد شانس و اقبال با زنانی که نام شارلوت دارند، ازدواج می‌کنند. همین امر در مورد مردان با نام رابرت و زنان با نام رابرتا، پل و پائولا و... هم صدق می‌کرد.

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ

نوشته شده در سه شنبه 89/9/23ساعت 7:13 عصر توسط سارا نظر تو چیه؟ ( ) |