پيام

سارا زيبايي
89/5/25

+ کاش همان کودکي بودم که حرفهايش را از نگاهش ميتوان خواند ... اما اکنون اگرفرياد هم بزنم کسي نمي شنود ... دلخوش کرده ام که سکوت کرده ام ... سکوت شکست نيست ... سکوت مادر فريادهاست... و سکوت رنگ معصوميت هاست ...

حسين.م 89/5/25

اين اسمت خيلي قشنگتره!

البته اينم قشنگه.ولي ساراي....

مرسي شقايق جون.اين اسم حقيقيمه!

شما همون ساراي هستيد ديگه؟

اره "ساراي"هستم....ولي چي؟؟؟:دي

اسم جديدتون مبارك ساراي!

مرسييييي

ولي ساراي يه چيز ديگه است...حداقل براي من اينطوريه..دنيايي اين اسم خاطره انگيز و البته غم انگيز

آها....معني ساراي رو نمي دونيد؟

«ساراي» در افسانه هاي کهن آذربايجاني نام دختري است که در راه دفاع از حيثيت ، آبرو و سرزمين خود و نهايت وفاداري به همسر در مقابل ظلم و ستم خان و خان ها خود را به رودخانه مي سپارد يکي از افسانه هاي قديمي ترکان آذربايجان هست؛ افسانه ساراي هست! داستان درباره دختري هست که با پسرعموي خود(آيدين) ازدواج مي کند!

اما چون پسرعمويش خان چوپان ايل بود مجبور مي شود تا گله ايل را براي چرا به منطقه دوردست (کوچ ايل به هنگام رسيدن فصل گرما) ببرد! هنگامي که پسر در کنار ايل نبود، خان منطقه گذرش به ايل مي افتد و ساراي رو مي بينه و ميگه بايد با اون ازدواج کنم!

حالا هر چي ميگن که بابا اين شوهر داره، قبول نمي کنه! بالاخره خان بوده و شعورش در حد يک خان و نه بيشتر! خلاصه، خان ساراي رو با تشريفات فراوان سوار اسب مي کنه که با خودش ببره و عروسي بگيره! توي راه ساراي داستان ما مي پره تو رودخونه ( آرپاچاي - رودخانه آرپا ) تا اين وصلت ناخواسته صورت نگيره

اين شعر هم در خطاب به خان چوپان هست که ميگه: گئدين دئين خان چوبانا گلمسين بو ايل موغانا گلسه باتار ناحق قانا آپاردي سئللر ساراني بير اوجا بويلي بالاني///كاش تركي بلد بوديد.خيلي اين شعر جانسوزه.

ممنون سيد حميد.من اسم رو دوست دارم.كاري به مسماش ندارم:دي

آخيييييي من داستانش رو نمي دونستم!خيلي ممنووووون!من ترکي بلدم البته نه ترکي آذربايجان،شما خودتون نمي تونيد ترجمه کنيد؟

ممنون سيد جون.امروز ما رو زن ندي ول كن نيستيا!!!نه خانم ساراي ترجمه كنم داغون ميشه شعر.شما چه تركي اي بلديد؟؟؟؟؟؟؟؟

خدا خيرت بده سيدحميد...

گئدين دئين خان چوبانا گلمسين بو ايل موغانا گلسه باتار ناحق قانا آپاردي سئللر ساراني بير اوجا بويلي بالاني آرپا چايي درين اولماز آخار سولار سرين اولماز سارا کيمين گلين اولماز آپاردي سئللر سارايي بير اوجا بويلي بالاني

ترجمه:برويد و به خان چوپان بگوييد امسال به مغان نيايد اگر بيايد به خون بي گناه آلوده خواهد شد(خونش به ناحق ريخته خواهد شد) سيل ساراي را با خود برد! سيل سرو قامتي را با خود برد اين رود زياد عميق نيست زياد هم سرد نيست عروسي به مانند سارا يافت نمي شود سيل ساراي را با خود برد؛ بلند بالايي را با خود برد

اينم براي شما خانم ساراي!امر ديگه؟؟؟؟؟؟؟؟؟

مرسييييييي!!!معناش خيلي غم انگيزه!!!من ترکي اي رو بلدم که ترکمن هاي شهرستان بجنورد حرف مي زنن...نمي دونم بهش چه ترکي مي گن!

خب اونا تركمنن ديگه.تركيش كه آتيش ميزنه آدمي رو..من هروقت اين شعر رو مي خونم اشك تو چشام جمع ميشه.ما تو تركي دو سه تا داستان عشقي داريم...

حسين آقااااااااااااااااااااا

بله خانم نگهبان!

:(((((!

اينم شعر فارسي ساراي:مي ريخت رقص روسري ات گل به زير پات /روئيده بود دشت تغزل به زير پات **هرجا قدم زدي فوران کرد چشمه اي /در صخره ها نبود تحمل به زيرپات** وقتي نسيم رفتن تومي وزيد دشت /گسترده بود فرش گلايل به زير پا ت **حالا تومانده اي وهمين خاطرات تو /ديگر نريخت دشت مغان گل به زير پات

سارا! تلاطم ارس از اشک هاي توست/ از سيل اشک غرق شده پل به زيرپات** دارد صلابت سبلان آب مي شود /در دره هاي غرق تامل به زير پات** يک شب بيا به دشت مغان اي عروس ايل! /تا بشکند سکوت شب ِ کلبه ، زير پات

اووووه!!چه شعراي قشنگي....شاعر اين شعر فارسي نمي دونيد کيه؟

آقاي علي اصغر شيري

راستي محتواي شعر فارسيش هم چقدر شبيه افسانه ترکه!

اصلا براي ساراي گفته اين شعرو!حالا ديديد ساراي چه داستاني داشته..

ارههههه اصلا فکرشم نمي کردم!چه اسم غم انگيزي داشتممممم تا حالا!!

البته بهتون بگم بايد ترك باشيد تا كامل متوجه عمق فاجعه بشيدوتو عروسي هاي قديمي عاشق ها(نوازندگان تركي)اين داستان رو مي گفتن و تو آخر داستان مردم گريه مي كردند.

ترک بودن يا نبودن که فرقي نمي کنه،اصل درک شعر و داستانه...من الان واقعا از اين داستان خوشم اومد و البته ناراحت شدم!!کافيه يک نفر خيلي احساساتي باشه تا اشکش دربياد!:دي

آخه يه سري كلمات براي ما خيلي حياتي و نوستالوژيكه..منظورم اين بود

اهان حواسم نبود شما ترکي هستين!!!!!وقت کرديد داستانهاي ديگه هم بذاريد تا همه دوستان فيــــــض ببرن!

چشم.به شرط حيات ان شاء الله!